Czarny bez, bez lekarski

Sambucus nigra

Czarny bez syn. Bzowa jagoda, chyćka, psi bez, bzica.

Gatunek pospolity, wszędobylski. Obecny w wielu miejscach blisko człowieka (często jako chwast). Krzew dorastający do kilku metrów, często z odrostami korzeniowymi. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Kwiaty o silnym, specyficznym zapachu. Owoce dojrzewają w sierpniu/wrześniu. Odmiany uprawne tworzą większe owoce i jest ich więcej w baldachach. Czarny bez jest wytrzymały na niskie temperatury. Preferuje stanowiska słoneczne, w cieniu słabiej rośnie i mniej plonuje. Lubi gleby zasobne, gliniaste, wilgotne.

Czarny bez jest rośliną leczniczą. Większość organów tej rośliny wykorzystywanych jest w przemyśle farmaceutycznym. Dla ogrodników i działkowców to także wartościowa roślina. Syropy i przetwory z owoców i kwiatostanów bzu doskonale wzmacniają odporność organizmu jak również poprawiają inne funkcje ciała.

Uwaga, surowe owoce bzu czarnego zawierają szkodliwy glukozyd sambunigrynę, dlatego należy je poddać obróbce termicznej, żeby móc je bezpiecznie spożywać.

Ciekawostka: w kulturach Germanów i Słowian uważany był za siedlisko złych duchów